Όταν ο Tristan Tzara εξέδιδε τον Ιούλιο του 1917 το πρώτο από τα τρία τεύχη του περιοδικού Dada δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι το 2011 ελληνόγλωσσοι γαλλομαθείς θα είχαν τη δυνατότητα να το απολαύσουν -μαζί με τα υπόλοιπα δύο τεύχη- ψηφιακά. Από την άλλη μεριά θα δυσκολευόταν επίσης να φανταστεί τη μη επιβολή της καθημερινής, πρωινής μαζικής ποίησης, την επιβίωση του καπιταλισμού και την περαιτέρω σήψη της αστικής τέχνης. Τι να πω; Ας παραπέμψω.
