Το καταπληκτικό διήγημα του Μπόρχες "Το Άλεφ" μπορεί να το διαβάσει κανείς στα αγγλικά εδώ. Στην παρούσα ανάρτηση βέβαια μπορείτε να διαβάσετε και μια μερική μετάφρασή του στα ελληνικά. Ίσως δε, άμα μεγαλώσω, να μεταφράσω και το υπόλοιπο. Καλή απόλαυση που λένε και οι σιχαμεροί νεο-γιάππηδες:
Είδα μια μικρή ιριδίζουσα σφαίρα απαράμιλλης λαμπρότητας. Στην αρχή πίστεψα ότι περιστρεφόταν∙ ύστερα συνειδητοποίησα ότι η κίνηση αυτή υπήρξε παραίσθηση του ιλιγγιώδους κόσμου που περιέκλειε. Η διάμετρος του Άλεφ ήταν μάλλον μεγαλύτερη της μιας ίντσας, αλλά όλος ο χώρος ήταν εκεί∙ πραγματικός και αμείωτος. Κάθε πράγμα (μια όψη του καθρέφτη, ας πούμε) ήταν άπειρα πράγματα, αφού το έβλεπα καθαρά από κάθε γωνία στο σύμπαν. Είδα την αφθονούσα θάλασσα∙ είδα το χάραμα και τον ερχομό της νύχτας∙ είδα τα πλήθη της Αμερικής∙ είδα έναν ασημένιο ιστό αράχνης στο κέντρο μιας μαύρης πυραμίδας∙ είδα έναν κομματιασμένο λαβύρινθο (ήταν το Λονδίνο)∙ είδα, από κοντά, ατελείωτα μάτια να κοιτούν τους εαυτούς τους μέσα από μένα σα σε καθρέφτη∙ είδα όλους τους καθρέφτες της γης και κανείς τους δεν αντικατόπτρισε εμένα∙ είδα σε μια αυλή της οδού Σόλερ τα ίδια πλακάκια που είχα δει τριάντα χρόνια πριν στην είσοδο ενός σπιτιού στη Φρέι Μπέντος∙ είδα σταφύλια, χιόνι, ταμπάκο, φλέβες μετάλλου, ατμό∙ είδα κυρτές ερήμους στο ισημερινό και κάθε έναν από τους κόκκους άμμου τους∙ είδα μια γυναίκα στο Ινβερνές την οποία ποτέ δε θα ξεχάσω∙ είδα τα ανακατεμένα της μαλλιά, την ψηλή της φιγούρα, είδα τον καρκίνο στο στήθος της∙ είδε ένα δακτύλιο ψημένης λάσπης σε ένα πεζοδρόμιο, εκεί που παλιότερα ήταν ένα δέντρο∙ είδα ένα καλοκαιρινό σπίτι στην Αντροχέ και ένα αντίγραφο της πρώτης αγγλικής μετάφρασης του Πλινείου –του Φιλομένου Χόλαντ– και την ίδια στιγμή είδα κάθε γράμμα σε κάθε σελίδα (ως παιδί εντυπωσιαζόμουν που τα γράμματα σε ένα κλειστό βιβλίο δεν ανακατευόταν και χανόταν κατά τη διάρκεια της νύχτας)∙ είδα ένα ηλιοβασίλεμα στο Κερέταρο που φαινόταν να ανακλά το χρώμα ενός ρόδου στη Βεγγάλη∙ είδα το άδειο μου δωμάτιο∙ είδα σε μια ντουλάπα στο Άλκμααρ μια υδρόγειο μεταξύ δύο καθρεφτών που την αναπαρήγαγαν δίχως τέλος∙ είδα άλογα με ρέουσες χαίτες σε μια ακτή της Κασπίας την αυγή∙ είδα τη ντελικάτη δομή των οστών ενός χεριού∙ είδα του επιζήσαντες μιας μάχης να στέλνουν καρτ-ποστάλ∙ είδα σε μια προθήκη στη Μιρζάπουρ μια ισπανική τράπουλα∙ είδα τις γυρτές σκιές από φτέρες στο δάπεδο ενός θερμοκηπείου∙ είδα τίγρεις, έμβολα, βίσωνες, παλίρροιες και στρατούς∙ είδα όλα τα μυρμήγκια του πλανήτη∙ είδα ένα περσικό αστρολάβο∙ είδα σε ένα συρτάρι ενός γραφείου (και ο γραφικός χαρακτήρας με έκανε να τρέμω) απίστευτα, άσεμνα, λεπτομερή γράμματα, τα οποία η Μπεατρίζ είχε γράψει στον Κάρλος Αρχεντίνο∙ είδα ένα μνημείο που λάτρευα στο νεκροταφείο της Τσακαριτά∙ είδα τη σκόνη και τα κόκκαλα που είχαν κάποτε νόστιμα υπάρξει η Μπεατρίζ Βιτέρμπο∙ είδα την κυκλοφορία του ίδιου μου του σκοτεινού αίματος∙ είδα το αγκάλιασμα της αγάπης και τη μεταμόρφωση του θανάτου∙ είδα το Άλεφ από κάθε σημείο και γωνία και στο Άλεφ είδα τη γη και στη γη το Άλεφ∙ είδα το πρόσωπο και τα σωθικά μου∙ είδα το πρόσωπό σου∙ και ζαλίστηκα και έκλαψα, γιατί τα μάτια μου είχαν δει το μυστικό και εικαζόμενο αντικείμενο του οποίου το όνομα είναι γνωστό σε κάθε άνθρωπο, μα το οποίο κανείς άνθρωπος δεν έχει κοιτάξει – το αδιανόητο σύμπαν.
